Onrust en ongemak beheersen de corporatiesector. Financiële en morele ontsporingen binnen de sector, een ijzige wind uit Den Haag en afnemende investeringsmogelijkheden dwingen corporaties tot een grondige herbezinning. Wat zijn de kerntaken? En hoe ziet de corporatie van de toekomst er uit?

Met het onlangs gesloten energieakkoord moet Nederland een stuk duurzamer worden. De meningen zijn verdeeld of dat met dit akkoord gaat lukken. Corporaties krijgen nauwelijks meer investeringsmogelijkheden, omdat de subsidies pas vanaf 2018 worden uitbetaald.

Niet iedereen hoeft lang op een woning te wachten. Een deel van de sociale huurwoningen in de Stadsregio wordt sinds half april verloot. Uit de eerste ervaringen blijkt dat niet alleen ‘spoedzoekers’ een kansje wagen.

Na vijftien jaar is de stedelijke vernieuwing van de Zeeheldenbuurt in Amsterdam West zo goed als afgerond. Wat ooit als ‘het vergeten eiland’ gold, wordt steeds meer onderdeel van de binnenstad.

De maximumhuren gaan in Amsterdam verder omhoog als de kabinetsplannen voor aanpassing van het woningwaarderingsstelsel (WWS) doorgaan. Vooral in het centrum stijgen de maximumhuren fors. Een groter deel van de huurwoningen binnen de ring kan worden geliberaliseerd.

Bijna 25 jaar geleden kraakte een groep kunstenaars twee gebouwen van de Rijksluchtvaartdienst. Deze complexen, ingeklemd tussen de A4 en de Oude Haagseweg, maken deel uit van de Stelling van Amsterdam. Nog altijd bieden deze gebouwen woon- en werkruimte aan ongeveer twintig kunstenaars/creatieven en hun kinderen. Veel luxe is er niet, maar de bewoners genieten van de vrijheid in hun kleine oase aan de snelweg.

Vijftien jaar geleden werd op een winderige zandvlakte de eerste woning opgeleverd. Op deze plek ten westen van Utrecht moest een stad van 100.000 inwoners komen. Inmiddels wonen er 72.000. Hoewel veel winkels nog op zich laten wachten, overheerst bij bewoners én gemeente tevredenheid over de resultaten. Maar meningsverschillen zijn nooit ver weg, bijvoorbeeld over het nog te bouwen grootschalige stadscentrum.

Eiland 8 is een initiatief van de corporaties Mitros en Portaal. Acht flats die op termijn ingrijpend worden vernieuwd, zijn tijdelijk beschikbaar gesteld aan kunstenaars en studenten. Daardoor blijft de wijk veiliger en leefbaarder en kan een community van kunstenaars, creatieve ondernemers en studenten groeien.

De Stadsregio Amsterdam functioneert als een zogeheten roltrapregio. Maar hoe zit dat met de U10, de regio die Utrecht vormt met negen omliggende gemeenten?

Een rondgang langs de Utrechtse corporaties maakt duidelijk dat de nieuwbouwproductie nog veel sterker gaat teruglopen. Ook in investeringen in leefbaarheid en maatschappelijk vastgoed wordt gesnoeid. Belangrijk thema voor de komende jaren: hoe blijft het wonen in de sociale sector betaalbaar?

Marien de Langen: van 030 naar 020

Martin Mulder: van 020 naar 030

Wat doet een slecht imago met een wijk? Is er bij de herstructurering van krachtwijk Kanaleneiland een alternatief voor de afnemende investeringen van corporaties? Wijkvernieuwing blijft een broos proces. Aldus gebiedsmanager Wim Beelen in gesprek met Joop de Haan, directeur Projectbureau Vernieuwing Bijlmermeer. Kanaleneiland versus De Bijlmer.

Ook Utrecht kent zijn wijken die de afgelopen jaren populair zijn geworden onder hoogopgeleide jongeren. Zo veranderde de achterstandswijk Lombok vanaf de jaren negentig in een aantrekkelijke multiculturele buurt. Waar in Amsterdam de Indische buurt door corporaties en stadsdeel werd aangepakt, heeft haar Utrechtse ‘zusje’ zich op eigen kracht getransformeerd.

De woningmarktpositie van afgestudeerden is benard. Het einde van het campuscontract komt snel dichterbij, terwijl de sociale huurmarkt potdicht zit en een koophuis of markthuurwoning niet haalbaar is. In Utrecht springt studentenhuisvester SSH zelf in dat gat. Met Jebber.

In hoog tempo breidt het aanbod aan studentenhuisvesting uit. In toenemende mate investeren ook commerciële partijen. Vaak kiezen die voor het dure segment. Maar hoeveel studenten kunnen dat betalen?

De Utrechtse studentenhuisvester SSH beheert steeds vaker woningen van andere partijen. Dan gaat het zowel om sloopwoningen van corporaties als complexen die in samenwerking met investeerders zijn gebouwd of getransformeerd. De afgelopen jaren werden studentenwoningen steeds groter en luxer, maar aan die trend komt volgens directeur Ton Jochems een eind: het kan ook wel wat soberder.

Hoe wordt in Amsterdam gedacht over de afnemende betaalbaarheid van de sociale woningvoorraad, de aansturing van corporaties en de bouw van extra studentenwoningen?

Utrecht heeft veel gemeen met Amsterdam. De politieke agenda van wethouder Isabella van Wonen en Ruimtelijke Ordening lijkt dan ook veel op die van zijn Amsterdamse collega’s Ossel en Van Poelgeest. Ook in Utrecht krimpt de reguliere bouwproductie, schrappen corporaties projecten en explodeert de bouw van studentenwoningen. De grote zorg: de afnemende betaalbaarheid.