Huurders bij woningcorporaties met luxere woningen betalen gemiddeld relatief weinig extra geld voor de hogere kwaliteit. Zo concluderen twee onderzoekers van het Centraal Planbureau in de donderdag gepubliceerde Policy Brief 'Het huurbeleid van woningcorporaties'. Dit maakt het volgens hen lastig om het huurbeleid van woningcorporaties te sturen via de maximale huren uit het woningwaarderingsstelsel (WWS).
Woningcorporaties met luxere woningen geven meer korting ten opzichte van de maximaal toegestane huur, dan corporaties met minder luxe woningen. Dit geldt ook wanneer alleen gekeken wordt naar het verband tussen de huur en de fysieke kenmerken van de woningvoorraad. Het beperkte verband tussen huur en kwaliteit leidt volgens het CPB tot een grotere vraag naar luxere woningen die relatief goedkoop zijn, tot langere wachtlijsten bij woningcorporaties en daardoor tot minder doorstroming. Een betere aansluiting tussen huren en de kwaliteit van de woningvoorraad zou volgens hen ook de doelmatigheid van de vrije huursector kunnen verbeteren. Mensen met een middeninkomen kunnen dan vaker een woning vinden die bij hun budget past.
Het verband tussen prijs en kwaliteit is tussen 2009-2015 wel enigszins verbeterd. Woningcorporaties die aan het begin van deze periode hogere kortingen gaven, hebben hun huren namelijk sterker verhoogd dan duurdere woningcorporaties. De invoering van de huursombenadering heeft daar een einde aan gemaakt. Volgens deze benadering mogen woningcorporaties hun totale huursom met niet meer dan 1 procent plus inflatie laten stijgen. Dit beperkt de ruimte voor de goedkopere woningcorporaties om hun huren te verhogen, waardoor de huidige verschillen tussen woningcorporaties langer in stand blijven.
Woningcorporaties moeten volgens het CPB goed kijken wanneer ze hun huren wél kunnen verhogen. Zij moeten nieuwe woningen en vrijgekomen woningen beter inschalen volgens het WWS. Daarnaast moeten meer kleine en goedkopere woningen worden gebouwd.