De Amsterdamse huurdersorganisaties voelen zich overvallen door het Manifest Passend Wonen dat 23 woningcorporaties, waaronder vijf Amsterdamse, op 7 juni aan minister Ollongren hebben overhandigd. Zij voorzien een fundamentele aantasting van de rechtszekerheid en woonzekerheid van huurders. De voorgestane stelselwijziging zou tot gevolg hebben dat het huurcontract het karakter krijgt van een voorziening: de huurder kan in de gehuurde woning blijven wonen zolang de huurder aan de voorwaarden van inkomen en/of gezinssamenstelling voldoet. Het huren van een woning in de sociale sector wordt hierdoor een gunst, aldus de opstellers van het pamflet, de huurdersorganisaties van de Amsterdamse woningcorporaties.
Volgens de betrokken woningcorporaties van het pamflet Passend Wonen is de schaarste aan sociale huurwoningen in sommige gemeenten zodanig dat maatregelen nodig zijn om de bestaande woningvoorraad 'rechtvaardiger' te benutten. In de voorbeelden gaat het met name om grote woningen die door een eenpersoonshuishouden worden bewoond, terwijl gezinnen maar wachten op een grotere woning. Maar men pleit ook voor ruimere mogelijkheden om de huren aan te passen als huurders meer gaan verdienen. Het gaat de corporaties daarbij niet om het genereren van meer huurinkomsten, beklemtoont beleidsadviseur Minke Kolstein van Ymere in 'NUL20 De Kwestie': "Mensen die te goedkoop wonen gaan dan meer huur betalen. Mensen die te duur wonen gaan minder betalen. Het recht op een lagere huur moet wat ons betreft wettelijk worden verankerd."
De huurdersorganisaties wantrouwen de intenties van de corporaties, die in het manifest alleen de globale uitgangspunten op papier hebben gezet. Het manifest stelt dat bij het toewijzen van sociale huurwoningen sprake is van een momentopname. Volgens de corporaties zou het niet meer dan logisch zijn de levenssituatie — denk aan de gezinssamenstelling of het inkomen — regelmatig tegen het licht te houden.
De huurdersorganisaties vrezen dit in de praktijk betekent dat huurders via huurverhogingen min of meer worden gedwongen te verhuizen: "Van vrijwillig opzeggen laat staan van enige keuzevrijheid is geen sprake meer. Huurders worden verjaagd uit hun woningen en dat is ook de bedoeling van het voorstel." Het voorstel tast volgens hen niet alleen de rechtszekerheid maar ook de waardigheid van huurders aan. Daarnaast zou volledig worden voorbijgegaan aan het feit dat huurders een huurcontract hebben afgesloten waarbij een dergelijke inbreuk volstrekt niet te voorzien was. Men wijst bovendien op de gevolgen voor de leefbaarheid en de sociale cohesie van buurten.
Het pamflet is ondertekend door de huurdersorganisaties Arcade, Bewonersraad Rochdale, DuWoners, HBO Argus, HuurdersBelangenVereniging de Alliantie Amsterdam, Huurdersvereniging De Waakvlam, Huurders Ymere Amsterdam en Huurgenoot. Overigens is nog niet bekend of en in hoeverre de minister de visie van de corporaties overneemt en verder uitwerkt.
Zie ook:
NUL20 De Kwestie - Passende Wonen JA - Minke Kolstein (Ymere) versus NEE - Paulus Jansen (De Woonbond)
Corporaties dienen plan in voor 'passend wonen' bij minister Ollongren (NUL20, 7 juni 2018)