Overslaan en naar de inhoud gaan
Top
Kort bestek
Expats vaker de dupe van malafide verhuurders
'I’m not a tourist'

Expats weten steeds beter de weg te vinden naar het Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag van het Wijksteunpunt Wonen (WSW). Dat is nodig ook. Ze worden regelmatig opgelicht door malafide verhuur- en bemiddelingsbedrijfjes. Deze buitenlanders zijn volgens Dafna Eccles van het WSW oververtegenwoordigd in rechtszaken rond huurgeschillen.

Expats in de Metropoolregio - zo zit het

Een expatriate of afgekort expat is iemand die tijdelijk in een land verblijft om er te gaan werken. Het Expatcenter Amsterdam ziet zijn doelgroep van ‘internationals’ breder en rekent daar ook studenten en ondernemers toe. Hoeveel er in de Metropoolregio Amsterdam (MRA) wonen is niet zomaar uit de bevolkingsstatistieken te halen, want daar wordt van vestigers alleen vermeld waar ze vandaan komen. Niet of hun verblijf tijdelijk is of gekoppeld aan werk of studie. Volgens de laatste onderzoeksgegevens van het Expatcenter Amsterdam (uit 2013) zijn er ruim 100.000 internationale werknemers, een kleine 8000 buitenlandse studenten en ruim 15.000 buitenlandse zelfstandigen. De omvang van alle drie groepen was in de jaren daarvoor flink gegroeid.

  • De meeste kenniswerkers zijn Brits, gevolgd door die uit Duitsland en Frankrijk
  • Hun gemiddeld inkomen is iets minder dan €36.000
  • De meeste studenten komen uit Duitsland, gevolgd door Verenigd Koninkrijk en China.

Torenhoge bemiddelingskosten, borg die niet wordt terugbetaald, ‘tijdelijke’ contracten die na een jaar of soms al eerder ten onrechte worden ontbonden en veel te hoge huurprijzen en servicekosten. De medewerkers van Wijksteunpunt Wonen hebben het allemaal al eens voorbij zien komen, maar bij de expats gaat het vaker op al die fronten mis. Ramón Donicie van Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag:  “Nederlanders kloppen ook regelmatig bij ons aan, maar dan gaat het meestal om één van de genoemde misstanden. Bij expats is het veel vaker een combinatie van al die zaken. Ze zijn meestal niet op de hoogte van de regels die hier gelden en daar wordt regelmatig misbruik van gemaakt. Er zijn verhuurders die liever niet aan Nederlanders willen verhuren, omdat die beter op de hoogte zijn van de regels. Een goede gok is dat een kwart van onze hulp en advies in het Engels wordt gegeven. Exacte cijfers hebben we niet, omdat we niet op herkomst registreren.” Volgens Donicie is het aantal expats dat bij Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag aanklopt de afgelopen jaren in elk geval enorm toegenomen.
Jaren geleden kwam het WSW in het geweer tegen de malafide praktijken waarvan vaak expats de dupe zijn. Baanbrekend waren de rechtszaken wegens aan huurders doorberekende bemiddelingskosten, vaak wel een maandhuur hoog. Inmiddels is er stevige jurisprudentie over dat huurders geen bemiddelingskosten hoeven te betalen, tenzij ze zelf expliciet een zoekopdracht geven.
Er wordt volgens Eccles nog steeds volop gesjoemeld met die bemiddelingskosten, maar wie daar nu de dupe van wordt kan teruggrijpen op eerdere gerechtelijke uitspraken. Eccles: “Voor onder meer dit soort zaken kunnen we een beroep doen op het Emil Blaauw-proceskostenfonds. Maar vooral heel belangrijk is het feit dat de expats tegenwoordig veel beter worden voorgelicht over de huisvestingsregels.”

Expatcenter Amsterdam

Onderdeel van Iamsterdam is het Expatcenter Amsterdam. Dat is een belangrijk informatieloket voor buitenlanders die in de stad komen wonen. Eccles: “Er was in het verleden nauwelijks informatie te vinden over de huisvestingsregels in de stad. Ik heb diverse organisaties voor expats ervan kunnen overtuigen dat het heel belangrijk is om ook daar goede voorlichting over te geven. Inmiddels zit onze voorlichtingsflyer in de welkomstmap van onder meer Expatcenter Amsterdam en staat er informatie op hun website. Het Expatcenter en het Wijksteunpunt Wonen hebben bovendien de Makelaarsvereniging Amsterdam benaderd. Die heeft nu een Engelstalige site voor expats. Op die manier komen de mensen die hier een woning zoeken niet automatisch bij malafide bemiddelingsbureautjes terecht.” Eccles bezoekt namens Wijksteunpunt Wonen ook regelmatig voorlichtingsdagen voor expats zoals de jaarlijkse bijeenkomst ‘I am not a tourist’ in de Beurs van Berlage.

Niet dikbetaald

Eccles wil nog benadrukken dat de meeste expats geen dikbetaalde werknemers van grote bedrijven zijn voor wie huisvesting geregeld en betaald wordt. “Dat geldt misschien voor 10 procent. De rest verdient minder en zelfs vaak zo weinig dat ze normaal gesproken voor een sociale huurwoning in aanmerking zouden komen. Door de hoge huren in de vrije sector delen steeds meer expats noodgedwongen een woning.”
Eccles en Donicie vrezen dat expats altijd opgelicht zullen blijven worden. Eccles: “Het blijft een kwetsbare groep omdat ze de regels niet kennen en al kennen ze die wel, dan nog is het moeilijk om je te weren wanneer je in een vreemd land bent. En vaak worden ze nadat het ene huurcontract is ontbonden bij de volgende woning opnieuw opgelicht. Dan begint het hele circus van voren af aan. Daarom is het goed dat steeds meer expats de weg naar het Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag weten te vinden.”

 

‘Wanneer je in handen valt van dit soort types ben je de klos’
Een Nieuw-Zeelands stel verhuisde in het voorjaar van 2015 naar Amsterdam. Ze vonden via een bemiddelingsbureau een appartement op de Hoofdweg. Joshua Mclaughlan had binnen twee maanden een baan als senior accountant bij een Nederlands bedrijf. Dat was een voorwaarde die was vastgelegd in het huurcontract. Mclaughlan: “Verder moesten we drie maanden huur vooruit betalen en 2000 euro borg. Ook betaalden we nog een maandhuur bemiddelingskosten aan de makelaar. Maar we waren heel blij dat we zo snel een goede woning hadden gevonden. Achteraf bleek het te mooi om waar te zijn.”
Hoewel Mclaughlan aan de voorwaarde had voldaan om een vaste baan te vinden, kreeg het stel na twee maanden een telefoontje dat ze de woning binnen drie weken moesten verlaten. Mclaughlan: “Er zou sprake zijn van geluidsoverlast en volgens de huisbaas had ik niet op tijd werk gevonden. Allebei onzin maar de huisbaas bleef erbij dat we weg moesten. Er zat dus niets anders op dan een andere woning te zoeken. Op e-mails aan de huisbaas en de bemiddelaar werd niet gereageerd. We wilden hulp bij het vinden van een andere woning en ons geld van de borg en de bemiddelingskosten terug. Toen reactie uitbleef hebben we Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag ingeschakeld. Zij namen de communicatie over richting de agent van het bemiddelingsbureau en uiteindelijk hebben we de bemiddelingskosten en de borg – op 100 euro na – teruggekregen. We zijn heel dankbaar dat zij ons zo goed geholpen hebben. Het is belangrijk dat deze organisatie er is, want wanneer je als expat in de handen valt van dit soort types, ben je de klos.”
Volgens Ramón Donicie van Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag was het ontbinden van het huurcontract niet rechtsgeldig. “Wanneer de huurder in de woning was gebleven en de verhuurder naar de rechter was gestapt, zou de verhuurder waarschijnlijk aan het kortste eind hebben getrokken.”
Mclaughlan en zijn partner hadden echter geen enkel vertrouwen meer in de verhuurder en vertrokken. Ze vonden na deze slechte start vrij snel een woning in de Columbusstraat. Dit keer zonder opgelicht te worden.
Meer informatie:
http://www.wswonen.nl/
http://www.iamsterdam.com/en/expatcenter/
http://www.expatica.com/nl

 

Fred van der Molen
Trefwoord