Hoge huurprijzen in de vrije sector leiden tot geldproblemen, uitgestelde levenskeuzes en veel stress, zo blijkt uit een rapportage van de Woonbond. De afgelopen twee maanden hebben meer dan 350 huurders hun verhaal gedaan bij het Meldpunt Woekerhuren. Volgens de Woonbond maken deze meldingen stuk voor stuk duidelijk dat excessief hoge huurprijzen aan banden moeten worden gelegd.
“Deze meldingen onderstrepen dat huurders van alle leeftijden geraakt worden door de losgezongen hoge huurprijzen in de vrije sector. Jongeren stellen levenskeuzes uit en hebben het gevoel niet echt mee te doen. Gezinnen en alleenstaanden met middeninkomens hebben het gevoel dat er geen plek voor ze is. Gepensioneerden maken zich zorgen dat de huurindexering van de al hoge huren ervoor zorgt dat huurwoning uiteindelijk niet meer betaalbaar is”, aldus Woonbond-directeur Zeno Winkels.
Veel melders delen bij het meldpunt de vrees vanwege flinke huurstijgingen te zullen moeten verhuizen, terwijl er geen betaalbaar alternatief voorhanden is. Winkels wijst op een dertiger die 1.075 euro betaalt voor een woning van 27 m2. Die kan niet eens vrienden uitnodigen om te komen eten, simpelweg omdat hij geen ruimte heeft voor een eettafel. Driekwart van zijn salaris verdwijnt naar vaste lasten. En als de huur nog verder omhoog gaat, dan kan hij dat niet bijbenen. Volgens Winkels melden veel huurders ook dat de huurprijs ‘niet in lijn is met de kwaliteit en het comfort van de woning.’ Er zijn veel meldingen over vocht en schimmel, slechte isolatie, enkelglas en hoge stookkosten.
Voor de Woonbond zijn de omstandigheden van al die huurders het gevolg van het woonbeleid van de afgelopen decennia; rendement was belangrijker dan het belang van de huurder. Het aanpakken van veel te hoge huurprijzen die geen verband hebben met de kwaliteit, ziet Winkels dan ook als een begin van een oplossing. “De Wet betaalbare huur is een stap in de goede richting. Politici die zich eerder uitspraken voor lagere huren en het aanpakken van de wooncrisis, moeten zich aan hun woord houden. De Wet betaalbare huur is geen kwestie van smaak, maar van bittere noodzaak.”