“Bouwen in het groen is niet leuk, maar wel noodzakelijk. Dat hebben we eerder ook gedaan. Aan de oost- west en zuidkant van de stad, vaak tot zo’n vijf kilometer buiten Ringweg A10, hebben we de afgelopen decennia gekozen voor aaneengesloten stedelijk gebied, maar aan de noordkant van de stad is dat nul kilometer. Daar grenst de A10 aan het veenweidegebied; het kan niet aparter. Juist omdat de stad zo onder druk staat, kan er wat mij betreft in een paar stukjes van dat gigantische gebied boven Amsterdam-Noord alsnog nieuwbouw worden toegevoegd. 

 

Ook ik wil niet het gehele veenweidegebied bebouwen. Het landelijk gebied moet zoveel mogelijk worden gespaard. Bijvoorbeeld het Landsmeerderveld moet behouden blijven, maar neem een dorpje als Het Schouw. Het is een bizarre plek precies op de rand van de gemeenten Landsmeer, Amsterdam en Waterland. Daar kan heel goed Schouwmeerdam, een nieuw, compact stadje met 12.000 appartementen worden gebouwd. Daar kunnen we huisvesting bieden aan ouderen en ouders met kinderen uit Waterland en Landsmeer en Amsterdam heeft er ook nog wat aan. 

 

De infrastructuur is er al in orde. Er ligt een brede weg. We realiseren ons dat niet, maar eigenlijk is Het Schouw een mega ov-knooppunt. Welke plek in de regio is via tien of twaalf buslijnen met de stad verbonden? Of verleng anders de Noord/Zuidlijn met anderhalve kilometer. Dat is veel goedkoper dan een miljarden verslindende brug of tunnel door het IJ-meer, zoals voorgesteld door D66 en CDA, voor de bouw van 25.000 woningen in Almere-Pampus. Bovendien, het is ook beter om in de directe nabijheid van de stad te bouwen.” 

 

“Nederland heeft lang Rijksbeleid gehad voor de ruimtelijke ordening. Eén instrument heeft goed gewerkt: de instelling van zogeheten Rijksbuffer-zones. Eind jaren vijftig hebben we met elkaar afgesproken dat het veenweidegebied tussen Amsterdam en Purmerend onbebouwd blijft. Dat heeft ervoor gezorgd dat Amsterdam al niet veel eerder Waterland binnengetrokken is.

Woningbouw zo dicht bij de stad lijkt logisch, maar we hebben het over een middeleeuws landschap. Ruim zestig jaar geleden is al ingezien dat bescherming van dat gebied nodig is. En dat is ook goed voor de Amsterdammers. Binnen een kwartier kunnen zij in een landschap zijn waar de verkaveling al honderden jaren hetzelfde is. Daar kunnen mensen genieten van de rust en de ruimte. Daar leven de grutto’s. 

Een dorpje als Het Schouw grenst aan een Natura2000-gebied. Het Varkensland is Europese topnatuur. Daarvan hebben we uitgemaakt dat het extra bescherming verdient. RingwegA10 is wat mij betreft een mooie, harde grens. De overgang is spectaculair. Binnen de Ring in Noord wordt veel gebouwd en aan de overkant zijn de weilanden. Dat is uniek. Daar moeten we zuinig op zijn, zoals we ook de historische binnenstad beschermen. Ook daar pleiten we niet voor sloop/nieuwbouw en verdichting.

En denk ook niet dat bouwen in een middeleeuws landschap ineens zoveel sneller zal gaan dan woningbouw binnen bestaand stedelijk gebied. Veel van de grond in het buitengebied is in handen van ontwikkelaars. Zij wachten tot ze de kans krijgen, maar er moet nieuwe infrastructuur worden aangelegd. Er zullen lange rechtszaken worden gevoerd over de bescherming van de natuur. Dus het idee dat de bouwkranen snel het weiland binnen kunnen rijden, is gewoon niet waar.”