“Mijn ouderlijk huis was een flat langs de aanvliegroute van de Buitenveldertbaan. Mijn eerste eigen plekje was een gehuurde kamer in de Van Breestraat in Zuid. Een kleine kamer, met een gedeelde badkamer en keuken, maar wel met een balkon en een grote gezamenlijke tuin van 15 meter diep. Kosten: 300 gulden per maand; met een fantastische huisbaas. Nadien kwam ik terecht in een eenkamerappartement dat mijn zusje had gehuurd op de Kerkstraat. Zij ging tijdelijk naar het buitenland. Eerst een maand in onderhuur, daarna met een direct contract. Kosten: 600 gulden per maand. Lekker op jezelf, eigen douche (1m2) en een eigen keukentje (2m2). Ik miste de tuin, had ook wel behoefte aan rust, wilde een huis kopen, maar had weinig inkomen. Na een jaar zoeken heb ik een huis gekocht in Geuzenveld-Slotermeer. Kan me de 9,3 procent rente van destijds nog goed herinneren. Leuke eengezinswoning, uitzicht op het Ruige Riet, met aparte garage, een tuin en veel echte Amsterdammers in de buurt. Ik woon er al sinds 1991. Ik heb mijn plekje wel gevonden.”
 

“Onze eerste Amsterdamse woning was een tweekamerwoning aan de Tweede van Swindenstraat, 38 m2 woongenot zonder douche, balkon en cv. Huur bij vertrek in 1982: 77 gulden. Een aantal jaren eerder was bij mijn man de diagnose MS gesteld. We zijn daarom in 1982 naar een driekamerrolstoelwoning (110 m2) in de Menadostraat verhuisd. Een prettige woning met tuin, huur 620 gulden bij vertrek. In 1995 zijn we verhuisd naar een rolstoelgeschikte vierkamereengezinswoning (135 m2) met een grote tuin aan de Amstelveense weg. Wel een huur van ruim 600 euro per maand.”
 

Lodewijk Asscher (PvdA, 1974) Geboren Amsterdammer. Vanaf zijn achttiende op zichzelf: 1992 onderhuur Bos en Lommer 1995 onderhuur elders Bos en Lommer 1998 inwonend huur Houtrijkstraat 2001 huur Zoutsteeg 2002-heden huur Cornelis van der Lindenstraat (ACW Samenwerking)

“Ik ben Amsterdammer vanaf de wieg. Mijn wooncarrière startte op de zolderverdieping bij oma in de Rivierenbuurt. Daar woonde ik met mijn ouders tot mijn zesde. Daarna kregen we – inmiddels met zusje - een echte etagewoning in Zuid. Op mijn achttiende kwam ik terug op de zolderverdieping bij oma, nu als student. Dat duurde vier jaar. Daarna zat ik nog een jaar op een studentenflat in Diemen, die ik zonder spijt verliet voor een kleine woning met gedeelde maar grote tuin in Oost. Daar heb ik twintig jaar gewoond. Sinds kort huur ik in de vrije sector samen met mijn vriendin een patiowoning op het Borneo-eiland. Ruim en met dakterras. Het blijft moeilijk als je een gezin hebt om in Amsterdam een leuke betaalbare woning te kopen.”

“In 1972 vertrok de familie Van Poelgeest tijdens ‘de grote overloop’ uit Amsterdam naar een rijtjeshuis met tuin in Warmenhuizen (Noord-Holland) . Ik kwam terug in Amsterdam als student. In 1984 betrok ik met twee vrienden een  huurappartement in Daalwijk. De hoogbouw in de Bijlmer was destijds zo impopulair dat je er zonder wachttijd in kon trekken. Ik vertrok er ook weer binnen twee jaar toen ik in april 1986 een halve etage in De Pijp  kon huren. Ruim tien jaar later verhuisde ik naar een hele etage een straat verderop. In 1999 kocht het gezin Van Poelgeest een groot appartement op Oostenburg (Oostelijke Eilanden) . Inmiddels is de verhuiskoorts weer aangebroken. Deze maand verhuizen we naar een koopwoning op Borneo-eiland (Oostelijk Havengebied).” 

“Mijn eerste jaren in Amsterdam, van 1987 tot ‘90 woonde ik in Amsterdam Zuidoost, de Bijlmer. Eerst Egeldonk, daarna Gravestein en vervolgens Hoptille. Daar heb ik de komst van de Amsterdamse Poort en de oude Ganzenhoef meegemaakt. Een omgeving met veel groen en een zeer diverse bevolking. Daarna verhuisde ik naar Oud-West aan de Rhijnvis Feithstraat; een leuke straat, leuke buurt met veel verschillende winkels op loopafstand, dichtbij het Vondelpark, de Overtoom en ook de Kinkermarkt en natuurlijk het Surinameplein. Daar woonde ik tot 1993. Later meer…”