Amsterdam heeft een nieuw overloopgebied: IJburg. Ditmaal binnen de stadsgrenzen. Van de eerste duizend inwoners die er in juni 2004 wonen, komt 83 procent uit Amsterdam, 7 procent uit de directe regio en slechts 10 procent uit de rest van Nederland. Veel IJburgers komen zelfs uit de directe omgeving: stadsdeel Zeeburg en Oost/Watergraafsmeer .

Een jaar later is de bevolking al ruim verdubbeld en in 2018 zullen er zo’n veertigduizend mensen wonen. De groei van de bevolking blijft wat achter bij de prognose van 2001, het logische gevolg van de vertraging in de woningbouw. De bevolkingssamenstelling wijkt ook enigszins af van wat de plannenmakers voor ogen hadden: er zijn meer heel jonge kinderen, minder schoolgaande kinderen en minder ouderen. Voor een groot deel komt dit door de huidige samenstelling van de woningvoorraad; meer sociale woningbouw zou volgens de Dienst O+S ook meer gezinnen met schoolgaande jeugd hebben gebracht. Ouderen zijn ook zeldzaam in het nieuwbouwgebied. De gemiddelde leeftijd is 28 jaar; voor heel Amsterdam is dat 38.

De eerste generatie IJburgers is een echte pioniersbevolking: veel dertigers met heel jonge kinderen. Gezinnen dus, maar zelden met schoolgaande jeugd. De jonge gezinnen wonen veelal in koopwoningen, gemiddeld met 2,7 personen in een huis.
Maar verder is het net Amsterdam: van de IJburgers behoort ruim eenderde tot een etnische minderheid; wonen er flink wat eenoudergezinnen (11,8%) en homoparen (2,5%). Allesbehalve een standaard Vinex-wijk dus.

Op 1 juli 2005 waren er 852 woningen opgeleverd. Deze voorraad wijkt flink af van het Amsterdams gemiddelde: veel meer koopwoningen en veel meer grote woningen.
Op IJburg is al een opvallend groot aantal bedrijven gevestigd. Dat is nu bijvoorbeeld per duizend inwoners al twee keer zoveel als in De Aker. Daarbij horen veel mensen die thuis werken dan wel kantoor aan huis hebben. De ingezetenen van de ‘creatieve kennisstad’ wonen in ieder geval op IJburg.