Geen Hond in Amsterdam blikt terug op de lockdown en laat de schoonheid van Amsterdam in een droombeeld zien. Het doel van de filmmakers is ons die schoonheid te laten ervaren en doen realiseren dat volledig teruggaan naar het oude normaal wellicht ook niet wenselijk is.
In de beelden van lege straten komen we steeds de hond Jax tegen. Net zoals het concept dat stilte pas echt opvalt als je juist het geluid van een kerkklok of krekels in de verte laat horen, zo werkt dat met beeld ook: een lege straat voelt minder leeg dan wanneer je er één hond ziet rondlopen.
Juist door dat element toe te voegen krijgt de hele film iets onwerkelijks en unheimisch. Dit wordt versterkt door de dromerige muziek, die echt in een wisselwerking met het maken van de film tot stand is gekomen.
Op het einde van de film wordt de overgang naar juni gemaakt: de wereld gaat weer open.
Credits:
De hond: Jax
Regie, montage, tweede camera: Lucas Camps
Componist, zang, gitaar, animal handler: Robbert Schep
Director of photography: Danny Noordanus
Music producer, piano, basgitaar: Fer Kitzen
Viool, backing vocals: Jennifer Heuijerjans
Colorist: Max Vonk