Het bewoonbare land

Woningcorporaties komen de laatste tijd regelmatig in het nieuws als er iets misgaat met miljoenenspeculaties of wanneer de als wat al te ruimhartig ervaren beloning van directeuren aan de orde is. Dat er mogelijk iets ontbreekt aan het toezicht op doen en laten van directies kan niet worden uitgesloten, maar in ‘Het bewoonbare land’ richt onderzoeker Wouter Beekers zich toch vooral op de bijzondere geschiedenis van deze van origine sociale huisvesters.
Beekers gepopulariseerde proefschrift is vlot en met veel oog voor detail geschreven en is zeker een aanvulling op het al bestaande materiaal. Van de periode van ‘filantropisch kapitalisme’ en de arbeiderscoöperaties tot aan de huidige periode, waarin de idealistische verenigingen van weleer zijn uitgegroeid tot uitsluitend door professionals gerunde vastgoedportefeuilles (met samen 2,4 miljoen woningen), maakt hij de geschiedenis levend.
Maar Beekers deed meer. Hij heeft tegelijk ook een studie geschreven over de verhouding tussen overheid, ondernemerschap en maatschappelijk gedreven particuliere initiatieven. En dat door de eeuwen heen, waarbij de nadruk op bijvoorbeeld overheidsinvloed of commercie uiteraard steeds verschuift. Ook beschrijft hij hoe processen als verstatelijking (vergroting van de overheidsinvloed), institutionalisering en individualisering van invloed waren op het reilen en zeilen van de woningcorporaties.