De mobiele stad

Jammer voor de schrijvers van dit boek dat de files in 2012 zijn afgenomen. Het maakt hun voorstellen om verkeersinfarcten tegen te gaan toch iets minder urgent. Maar dat neemt niet weg dat Tijs van den Boomen en Ton Venhoeven in ‘De mobiele stad’ met intelligente voorstellen komen de mobiliteit te verbeteren. Ze zoeken het in het slimmer combineren van de bestaande vervoersnetwerken, zodat je keuze eenvoudig over kunt stappen van auto op trein, of van trein op fiets.
Ton Venhoeven, tot voor kort Rijksadviseur voor de Infrastructuur, was eerder co-auteur van ‘Station Centraal’. Ook daarin wordt al veel aandacht besteed aan knooppunten in verkeersnetwerken, waar bedrijvigheid, wonen en verblijven bij elkaar komen. Openbaar vervoer en het wegennetwerk hebben elkaar nodig. Dat geldt ook voor de indeling van ruimte en de bijbehorende infrastructuur. Je kunt ze niet los van elkaar zien en door vervlechting kan één systeem ontstaan, dat de mobiliteit waarborgt. De stad als netwerk. Met verbindingen tot in de uithoeken van ons land.
Want Nederland groeit langzamerhand uit tot één grote metropool, met weliswaar veel groene, landschappelijke elementen. Als de disciplines ruimtelijke ordening en vervoer elkaar op tijd weten te vinden kunnen onze steden bereikbaar blijven. En dat is voor enige economische ontwikkeling vanzelfsprekend een voorwaarde. In een kenniseconomie blijven persoonlijke ontmoetingen, ondanks alle communicatiemiddelen, een bron van inspiratie.
Maar hoe staan we er nú voor? Kunnen we vooruit met de bestaande netwerken? De auteurs menen van wel. Hier en daar wat ontbrekende verbindingen maken, maar vanaf nu wel bouwplannen afstemmen op de infrastructuur die er al is. Zorg voor een samenhangend netwerk met knooppunten, zeggen ze. Sterker nog, zie dit als toetsingskader voor investeringen van de overheid. Bereikbaarheid hoort een ontwerpprincipe te zijn.