Begin 2012 besloot zorginstelling Osira Amstelring het A.H. Gerhardhuis in Slotermeer te ontmantelen. Argument: ‘het verzorgingshuis biedt niet langer een haalbaar en betaalbaar toekomstperspectief voor kwalitatieve en goede intramurale zorgverlening’. De 136 bewoners en de zeventig personeelsleden zijn elders ondergebracht.
Bert Cramer en zijn vrouw wonen al jaren in een van de aanleunwoningen. Cramer noemt de sluiting van het A.H. Gerhardhuis een teken van deze tijd. “Wij kwamen hier wonen met het idee dat we altijd iets zouden hebben om op terug te vallen mocht het slechter met ons gaan. De aanwezigheid van al die voorzieningen was een zegen. Wanneer we iets nodig hadden, konden we binnendoor naar het Gerhardhuis; je hoefde de straat niet eens op. Maar nu wordt alles wat er aan zorgvoorzieningen is opgebouwd teruggedraaid. De ouderen staan weer achter in de rij. En dat geldt niet alleen voor ons maar voor alle buurtbewoners die gebruik maakten van die voorzieningen.”
Mevrouw Worring van een verdieping hoger koos enkele jaren geleden speciaal voor deze aanleunwoning. “We woonden in Zaandam maar wilden als geboren Amsterdammers onze oude dag in de stad doorbrengen. Deze plek leek ideaal met al die voorzieningen. Die zijn we nu in een klap kwijt, net als de zekerheid ooit een plekje te krijgen in het verzorgingstehuis als het nodig mocht zijn.”
Eigenaar van het pand is Woonzorg Nederland. Volgens een woordvoerder van de corporatie worden momenteel gesprekken gevoerd met mogelijke huurders/exploitanten van het complex. “We zoeken waar mogelijk naar een maatschappelijke invulling. Bijvoorbeeld een huisartsenpost en een praktijk voor fysiotherapie. En ook een buurtrestaurant is mogelijk. Maar op dit moment is wat dat betreft nog niets concreets te melden.”
De status van de aanleunwoningen was voor de sluiting van het verzorgingshuis al veranderd in zelfstandige seniorenwoning. “Maar we betrekken de huurders van die woningen wel bij de invulling van het complex. We willen er samen met hen voor zorgen dat een aantal voorzieningen die nu zijn weggevallen op termijn weer worden ingevuld.”
Overigens is het volgens de woordvoerder nooit vanzelfsprekend geweest dat de bewoners van de aanleunwoningen automatisch een plek zouden krijgen in het verzorgingshuis. “Die garantie is nooit gegeven. Dat is altijd afhankelijk van indicatie en beschikbaarheid van plaatsen.”

Bingo en een maaltijd

Fysiotherapie AHG houdt al dertig jaar praktijk in het Gerhardhuis. Nu zijn ze nog de enige zorgverleners in het verder leegstaande complex. Francis Braakman, een van de fysiotherapeuten van het eerste uur, zegt er alles aan te doen om hun plaats in het gebouw te behouden. “Het ziet er inmiddels naar uit dat we tot een overeenkomst kunnen komen met Woonzorg Nederland. Het zou heel prettig zijn wanneer er uitgebreid kan worden met andere zorgverleners zoals een cardioloog en diëtist.”
Het Gerhardhuis was volgens Braakman altijd een druk bezochte ontmoetingsplaats voor de buurt. Dat het nu gesloten is, is volgens haar een groot gemis. “Ouderen kwamen hier eten, koffie drinken en bingo spelen. En ook met de feestdagen was er van alles te doen. Het zou mooi zijn wanneer het gebouw weer die ontmoetingsfunctie krijgt voor de buurt. De keuken- en restaurantruimte bestaat nog steeds en kan bij wijze van spreken zo weer in gebruik worden genomen.”
Om de bewoners van de 39 aanleunwoningen enigszins tegemoet te komen, heeft Woonzorg hun een eigen ontmoetingsruimte gegeven in de plint van het complex. Hier kunnen de bewoners een spelletje doen, koffie drinken of een film bekijken. Bert Cramer: “Dat is fijn voor ons natuurlijk. Maar veel buurtbewoners vereenzamen nu die belangrijke ontmoetingsplek is gesloten. We hopen dat er snel een nieuwe invulling komt voor het complex. Door de sluiting is een stukje ziel uit de buurt verdwenen.”