Patrick Durrfeld op bezoek bij Marcel

De ondersteuning die Durrfeld biedt, valt onder de ambulante zorg van Discus, een afdeling van HVO-Querido die mensen met een dubbele diagnostiek aan onderdak helpt volgens het Housing First principe. De achtergrond van de cliënten van Durrfeld is heel divers. “Het zijn mensen die uit de psychiatrische opvang komen, maar het betreft bijvoorbeeld ook ex-gedetineerden. Wat ze met elkaar gemeen hebben is dat ze uit een instabiele situatie opeens in een reguliere woonsituatie terechtkomen. Maar wanneer je bijvoorbeeld net heel lang gebruik hebt gemaakt van de nachtopvang dan is het moeilijk om je aan te passen wanneer je opeens als zelfstandige huurder in een woonwijk terechtkomt.”
Durrfeld en zijn collega’s bieden hulp bij zaken die voor andere mensen heel vanzelfsprekend zijn. “Er zijn bepaalde problemen waar bijna alle cliënten tegenaan lopen. Zoals de administratie. Er moeten rekeningen betaald worden. Maar dat zijn deze cliënten vaak niet gewend. Sommigen van hen hebben daar dan ook echt hulp bij nodig, anders verzandt het in een chaos. Je moet de bewoners er niet alleen van overtuigen dat het belangrijk is om de enveloppen open te maken die op de mat vallen, maar hen er bovendien op wijzen dat wanneer die rekeningen niet worden betaald, ze hun huis kwijt kunnen raken of zonder gas en licht komen te zitten.”

Zorgmijders

De cliënten van Durrfeld zijn vaak zogenoemde zorgmijders. “Ik moet ze stimuleren om, wanneer dat nodig is, medische of psychische hulp te zoeken. Ook is het belangrijk dat ze een of andere vorm van dagbesteding volgen, zodat ze niet hele dagen alleen in huis zitten. Verder houden we de hygiënische omstandigheden goed in de gaten. Sommige cliënten hebben het niet in de gaten wanneer hun huis vervuilt of wanneer het nodig is om zichzelf en hun kleren te wassen. Ook moet bij een aantal mensen worden voorkomen dat ze om blijven gaan met ‘vrienden’ die hen weer mee kunnen trekken in hun oude gewoonten. Het is kortom een breed scala aan zaken waar je als woonbegeleider bovenop moet zitten.”

De buren

En dan zijn er nog de omwonenden. Die zitten niet bij voorbaat te wachten op dit soort nieuwe buren. En ondanks alle begeleiding zorgen sommige cliënten voor onrust in de buurt. Durrfeld: “Klachten van omwonenden komen terecht bij het Centraal Punt Overlast. Daar zit ook iemand van HVO-Querido. Wanneer het een cliënt van mij betreft, krijg ik dat meteen door. Zo kwam er onlangs een klacht van een buurvrouw van een van mijn cliënten. Er was twee dagen lang sprake geweest van geluidsoverlast.”
De buurvrouw had aangebeld bij Durrfelds cliënt, maar kreeg vervolgens een grote mond. “In geval van een overlastmelding neem ik direct contact op met de klager. In dit geval lukte dat niet. Uiteindelijk heb ik samen met de cliënt aangebeld bij de buurvrouw om excuses te maken met een plantje. Deze cliënt vond dat ook een betere reactie dan een grote mond geven. Helaas gaf de klaagster niet thuis maar de intentie was goed.”
Durrfeld begeleidt in totaal acht cliënten. “En daar ben ik de hele week zoet mee. Bij mensen met heel complexe problematiek deel je de zorg met een collega, omdat het anders mentaal te zwaar kan worden. En er zijn natuurlijk acute situaties wanneer een cliënt helemaal in de war is en de buurt op stelten dreigt te zetten. Ik probeer dan met die persoon in gesprek te gaan en de boel te de-escaleren. In het slechtste geval komt de politie eraan te pas.”

Impact corona

Durrfeld heeft niet de indruk dat er meer klachten binnen komen sinds de covid-uitbraak, bijvoorbeeld doordat buurtbewoners vaker thuis werken. “Maar er zijn wel andere coronagerelateerde zaken die lastig zijn. Zo is het is soms moeilijk om mensen met een verstandelijke beperking ervan te overtuigen dat ze een mondkapje moeten dragen als ze naar de supermarkt gaan. Zelf bezoek ik de meeste mensen nu nog steeds thuis en probeer daarbij zoveel mogelijk een veilige afstand te bewaren. Bij de cliënten bij wie het zeker is dat dat niet lukt – sommigen willen je graag even omhelzen of je hand schudden – draag ik een mondmasker en handschoenen. En tien procent van de cliënten is juist weer heel obsessief bezig met de hygiëne in verband met corona. Die komen de deur niet meer uit, omdat ze bang zijn om besmet te raken en willen ook niemand over de vloer hebben. Die begeleid ik zo goed als mogelijk met videobellen.”