Amsterdam lijkt wel eens een stad van singles, maar in de hoofdstad wonen ruim 100.000 gezinnen, een kwart van de huishoudens. Het aantal gezinnen is de laatste zeven jaar zelfs toegenomen met bijna 10 procent. Dit komt vooral omdat het aantal allochtone gezinnen groeit, maar ook omdat het aantal autochtone gezinnen dat de stad verlaat vrijwel niet meer daalt. Bijna eenderde is een eenoudergezin. De meerderheid van de eenoudergezinnen heeft maar één kind, stellen hebben vaker twee kinderen of meer.
Een kwart van de gezinnen is actief, via WoningNet of een makelaar, op zoek naar andere woonruimte, vooral vanwege de behoefte aan meer ruimte. Veel families wonen erg krap. Bijna 40 procent van de huishoudens met 3 of meer kinderen woont op een oppervlakte van minder dan 60 m2. Het is dan ook niet vreemd dat in de stedelijke beleidsovereenkomsten al jaren wordt gepleit voor het creëren van meer grote woningen. Bij de nieuwe productieafspraken hebben corporaties en gemeente afgesproken jaarlijks 500 grote sociale huurwoningen te bouwen.

De meeste gezinnen willen in Amsterdam blijven wonen (73%), maar graag in een eengezinswoning (76%). Dat is zoals bekend een schaars goed in Amsterdam, van oudsher een reden voor jonge gezinnen de stad te verlaten. In buurten met veel eengezinswoningen wonen inderdaad veel gezinnen. De uitzondering vormen buurten als de Kolenkitbuurt waar veel allochtone gezinnen in portiekflats wonen. Juist in die westelijke tuinsteden wonen veel gezinnen die op zoek zijn naar een andere woning.

Gezinnen blijken nog liever in het eigen stadsdeel te wonen (62%) dan andere Amsterdammers. Het liefst willen gezinnen in Oud Zuid wonen, gevolgd door achtereenvolgens Osdorp, Oost/Watergraafsmeer, Amsterdam-Centrum en Geuzenveld/Slotermeer.
Die wens wordt in de praktijk vaak niet verwerkelijkt. De laatste jaren neemt het aandeel gezinnen het meest toe in de Staatsliedenbuurt, gevolgd door opvallend genoeg Burgwallen- oude zijde in hot center.