Vorig jaar bestond het Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag 10 jaar. Uit de nu verschenen rapportage over 2011 blijkt dat de behoefte aan ondersteuning van gedupeerde huurders onverminderd groot is. Dubieuze bureaus en dito eigenaars deinzen niet terug voor bedrog en intimidatie, soms bijgestaan door advocaten en makelaars die geen boodschap hebben aan beroepsethiek. Dat de gemeenteraad een voorstel om financiering van het Meldpunt te stoppen verwierp, is goed te begrijpen. Het rapport zou verplicht leesvoer moeten zijn voor iedereen die gelooft dat de woningmarkt altijd eerlijk werkt. Zeker door de komst van meer en meer expats, de uitbreiding van de mogelijkheden voor short stay-verhuur en het splitsen van woningen zijn de kansen voor malafide verhuurders flink toegenomen. Handhaving zou hier gelijke tred mee moeten houden, maar de praktijk is anders, aldus het rapport. Het noemt niet alleen feiten en cijfers, maar maakt ook melding van bloedstollende voorbeelden van misleiding en bedreiging. Dat varieert van intimidatie van een 88-jarige vrouw door een advocatenkantoor, via het vragen van 1600 euro aan ‘bemiddelingskosten’, tot regelrechte dreiging ‘de boel eens kort en klein te komen slaan’. De casus van twee Franse expats die met trucs en bedreiging uit een woning worden getreiterd, maakt duidelijk dat het recht van de sterkste vaak zegeviert. Vijf agenten die ter plaatse komen als een ‘ontruimingsploeg’ van de eigenaar de eigendommen van de huurders in een busje smijt, grijpen niet in als de ploeg de deursloten verandert. Aangifte wordt geweigerd. Door ingrijpen van het Meldpunt krijgen de agenten later een reprimande van de korpsbeheerder. En de woning? Die wordt inmiddels per nacht verhuurd.
Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag, rapportage 2011, Ramón Donicie en Gert Jan Bakker, 35 pagina’s, gratis te downloaden via www.wswonen.nl