"Sociale woningbouw is een oplossing, geen probleem"

Hoewel de sociale woningbouw is opgericht voor de brede arbeiders-middenklasse, worden sociale huurwoningen tegenwoordig gezien als voorziening voor een kleine groep kwetsbare mensen. Vrij Nederland zocht uit hoe dat kon gebeuren én wat nodig is om de sociale huurmarkt weer deel te laten zijn van een gezonde stedelijke woningmarkt.

 

Terwijl betaalbare huisvesting alweer enige tijd tot een prangend vraagstuk is, neemt het aandeel sociale huurwoningen steeds verder af. Volgens hoogleraar Wonen Marja Elsinga (TU Delft) is dat mede te wijten aan ‘Brussel’. Die heeft de gedachte aangezwengeld dat het subsidiëren van woningen voor middeninkomens oneerlijke concurrentie zou zijn voor commerciële woningaanbieders. Woningcorporaties richten zich sinds 2012 op de laagste inkomensgroepen en bieden ‘betaalbare woningen voor mensen met een smalle beurs’.

Door de landelijke overheid wordt sociale huur steeds meer neergezet als iets voor niet-hardwerkende Nederlanders”, stelt Wouter van Gent, universitair docent sociale geografie aan de Universiteit van Amsterdam in het artikel. Maar de huidige focus op de private woningmarkt zorgt volgens hem nu voor marktfalen in de grote steden. Van Gent: “Huren in de vrije sector in de stad is voor veel mensen te duur."

“Voor de middeninkomens heeft de vrije markt geen oplossing", meent Pepijn Bakker van woningcorporatie Rochdale. "Het wachten is op het moment dat ook het huidige rechtse kabinet hier de ernst van inziet en samen gaat werken aan een stad die weer voor iedereen is. Dat kan onder andere door de corporaties weer het middensegment te laten bedienen, dus met woningen met huren tussen de 720 en 1000 euro.

Opmerkelijk: het woord 'verhuurderheffing' blijft een keer ongenoemd in een artikel over de sociale huursector.